DEEL 2 - MELBOURNE

29 MEI - 4 JUNI

Eenmaal in Melbourne aangekomen na de vertraging gingen ik en Dominiek met de bus naar hostel. Ons hostel was in St. Kilda een van de bekende wijken van Melbourne als het gaat om uitgaan, levendigheid, backpackers, prostitutie, penguins, St. Kilda heeft het allemaal. Ze zei elke keer dat het hostel de Ritz heette en het stond op haar naam dus ik vond het wel prima. We moesten nog een stukje lopen met mijn ontiegelijk zware backpack. Ook de trap op van het hostel, spullen daar neer gezet in de luggage room. Maar daar hadden we dus gewoon niet geboekt. We hadden toen wel naar dat hostel gekeken ooit, maar we zaten in een compleet andere. Zij had een uber besteld naar het eigenlijke hostel maar dat was ook echt 2 minuten rijden dus was weer lekker allemaal.

Het hostel heette Nomads en was zag er goed uit (voor een hostel). Een oud huis basically. Na inchecken, boodschappen doen en lunchen gingen we toch eindelijk Melbourne in. Nou wou dominiek de stad niet in, want het was te lang reizen (40 min) en was al 4 uur en ze wou op tijd naar bed. Dikke onzin natuurlijk, want das echt ruim genoeg tijd en in St. Kilda was er op zo’n doordeweekse dag nou niet zoveel te doen, maar dat wisten wij niet. Ik had een lijstje van Kane gekregen met dingen die we moesten doen. Het enige van St. Kilda wat toen kon was gesloten, dus toen gingen de stad in (na veel gezeur door mij en zowat ruzie want ja wat wou je dan gaan doen). Uiteindelijk bij een super leuke bar aan het water geweest en ze vond het helemaal geweldig en wou er zelfs heel lang blijven. ’S avonds aten we sushi van de sushitrain. (Niet groot succes)

De volgende dag gingen we de hele dag de stad in. We hebben een lijstje afgegaan van leuke laantjes met streetart. In Melbourne is het legaal om grafitti te spuiten en zo is er overal mooie kunst en is het elke dag anders. Ook is Melbs beroemd om de goede koffie dus waren we naar een koffietentje geweest die op google erg populair was. Ze deden alleen maar witte en zwarte koffie, dat wil zeggen: ze maakten alles hetzelfde. Dominiek vroeg namelijk een Latte en ik een Flat White met dubbel shot maar we kregen beide hetzelfde en dat was dus een dubbel shot cappucino/ flat white. Echt zo’n hipster tentje, was ook erg klein.
Ondertussen waren we al druk bezig met mensen zoeken voor de great ocean road en zo had Dominiek op een facebook pagina genaamd: “Dutchies in Australia” (wist niet eens dat deze bestond) een jongen (Luuk) gevonden die ook naar ons hostel zou komen en wel met ons mee wou.

Ik had hiervoor ook al contact gehad met Lyndy, de moeder van Kane en er was al van begin af aan sprake van een ontmoeting als ik in Melbourne zou komen. Dus ik stuurde haar een berichtje eerder die week en zo spraken we die avond af. Dominiek mocht ook mee. Toen ze me zag zei ze: My adopted child!!

We gingen naar een straat in St. Kilda die Kane had aangeraden en zaten ergens genaamd Abby Road. Overal hingen platen en posters van bands (vooral de Beatles), Jesse had het erg leuk gevonden. Ze had daarna zelfs nog op een ijsje getrakteerd. Daarna vertelde ze ons dat we niet alleen buiten moesten lopen want er waren backpackers vermoord in St. Kilda en toen kwam ze met allemaal gekke moordverhalen enzo dus was erg gezellig.

De dag erna gingen we naar een ander deel van Melbourne die Kane ons had aangeraden, South Yarra, waar allemaal leuke shops waren. Dit was dan ook echt zo en we moesten ook echt ons inhouden tot we bij de tweedehands winkel kwamen. Daar had ik een leuke trui gekocht voor 10 dollar, maar die heb ik alweer in een hostel laten liggen. Hierna liepen we nog even door de winkelstraat van St. Kilda die ook erg leuk was. Bij de St. Kilda pier zag je van 5 tot 7 avonds penguins bij de pier. Ze waren echt super schattig en zaten tussen de rotsen en sprongen en vielen van rotsen. Hierna hadden we pasta gemaakt en daarna films gekeken in de filmruimte. Hier was altijd reuring en kwamen regelmatig mensen binnen en buiten om wiet te roken of te vragen of iemand wat had en 3/4 was continue dronken. Veel gekke hippies ook.


Tot dan toe hadden we op een meisje na de kamer voor 6 personen met z’n tweeën gedeeld. De volgende ochtend was er echter een nieuwe meisje; Charlotte uit Engeland. Ze was super aardig en we vroegen meteen of ze ook met ons mee wou naar de Great Ocean Road. We hadden al een auto gehuurd en zij hoefde alleen nog een extra persoon te boeken bij het hostel daar. Ook Luuk ontmoetten we in een van die dagen en hij ging ook mee.
Charlotte was echt net aangekomen in Australië (6 uur sochtends ofzo) straight from the UK. Dit was voor ons natuurlijk wel apart aangezien wij er al zo lang waren. Ze was hiervoor echter wel Au Pair in Frankrijk in een skigebied (ze kon elke dag skiiën en wou met een echt Frans gezin zodat ze Frans leerde (en dat kon ze nu dan ook). Ze zou echter maar een paar maanden in Aus blijven en dan rondtrekken in Azië (en ze is een jaar jonger dan ik !!!!). Die dag bracht ze dan ook (met uitzondering van de avond) met ons door. We zijn die dag naar de bibliotheek geweest (erg mooi) en daarna naar een wijk (van Kanes recommendations) om Italiaans te eten (wat een succes, want het was een echte italiaan EINDELIJK!). Daarna gingen we naar een hipsterbuurtje waar ze ook hele erge leuke shops hadden.

’S avonds zouden we eindelijk uitgaan. We haalden goon, super Australisch tapwijntje van 4 liter. Nou dat werkt wel. Ik had ondertussen al allemaal mensen ontmoet in het hostel en nodigde iemand uit om een spelletje met ons te spelen, een Duitser. Hij zou ook met ons mee uitgaan. Een Engelse vriendin van Dominiek en Luuk gingen ook mee. Na met mensen te praten in het hostel zeiden zij dat iedereen in een bar in St. Kilda was. Toen we vertrokken vroeg die Duitser of ik op hem wou lachen , maar het duurde een beetje lang en dus gingen we maar. Toen we bij de tram stonden voelde ik me schuldig dus rende ik terug naar het hostel. Maar toen was ik bang dat ik de tram mistte dus liep ik weer terug maar toen was de tram weg en al mijn vrienden ook :(. Ik ze dus bellen zeggen ze ja we zijn al gegaan kom ook. Maar ik wou niet worden vermoord dus ik dacht ik ga terug naar het hostel (deze was heel dicht bij het hostel hoor) om te kijken of hij er al was, maar toen kwamen er twee jongens uit het hostel lopen en die vroegen ja wat ben jij nou aan het doen dus ik legde alles uit en zij gingen ook naar dezelfde bar maar ze gingen lopen. Ik ben dus uiteindelijk met hun meegelopen. Een Italiaan die me naam verstond als Vodka en me zo de hele tijd dus noemde en een Canadees genaamd Andrew. Uiteindelijk heb ik Dominiek amper gezien. Ze waren zelfs te laat uitgestapt waardoor ik eerder aankwam dan hun. Ook kwam ik de Duitser daar tegen en die was niet zo blij haha.

GREAT OCEAN ROAD

De volgende ochtend voelde ik me echt vet beroerd, maar ik heb nooit een kater dus ik dacht dat het aan die goedkope wijn lag. Even later bleek dat ik gewoon ziek was, want ik kreeg keelpijn, verstopte oren, verkouden, misselijk en had dit tot en met ik in Sydney was. Dit was niet gek want het regende en was koud in Melbourne, sliep slecht (die nacht 4 uur), at slecht. We waren dus onderweg naar de auto verhuur met Charlotte, Dominiek en Luuk.

Na even wachten kon de trip beginnen! We bleven 1 nachtje en de eerste dag zagen we het meest. Bells beach (eindscene point break), grotto en andere mooie dingen zagen we. Maar vooral natuurlijk de mooie kust tijdens het rijden. Het was erg rustig hier in vergelijking met andere periodes aangezien het geen hoogseizoen was dus dat was wel fijn. Ik en Charlotte konden heel goed samen en was echt blij dat ik haar had leren kennen! Nog steeds trouwens, want ze komt bijna hier in Byron Bay en dan gaan we wat samen ondernemen :))). Het hostel die avond was super schattig. Allemaal lichtjes en we waren de enige daar. We hadden eten gehaald bij de tavern en toen gingen we tv kijken daarna. Iedereen, maar vooral ik natuurlijk waren echt gesloopt. Er kwam op een gegeven moment een van de grappigste tv programma's op die ik ooit heb gezien. Moest gewoon huilen. Het was zo’n animal crackers maar dan super goed. Een engelse variant echt hilarisch. Kan ik vast no wel eens vinden als ik terug ben.

De dag erna zouden we met zonsondergang de beroemde 12 apostels (waar er nog 7 van over waren) gaan bekijken, maar Charlotte lag half te slapen en dacht ja wekker staat te vroeg waardoor we iets te laat waren, maar het was nog steeds wel zonsopgang en ze waren echt heel mooi. Die dag zagen we kangoeroes, want die hadden Luuk en Charlotte natuurlijk nog niet gezien. En daarna had Luuk een park opgezocht waar je veel koala’s kon spotten blijkbaar. Dominiek en ik hadden er totaal geen vertrouwen in, want die beesten slapen alleen maar en als ze wakker zijn eten ze. We waren zo’n anderhalfuur in het park aan het rondrijden en het was erg mooi Er waren super veel mountainbikers en dat was echt super geschikt ervoor. Heb nog nooit zo’n goede track gezien, maar het was er ook speciaal voor gemaakt. Na een halfuur rijden in de auto omhoog kijkend in alle richtingen (omdat koala’s hoog in de bomen zitten) schreeuwde Charlotte STOP I THINK I SAW SOMEHTING. Wij slapen vet cynisch uit terwijl zij stond te springen, maar hij zat er echt!! Je kon m amper zien en hij zat erg hoog, maar het was wel erg schattig. Wombats zijn wel leuker.

Toen we weer in Melbourne waren aangekomen gingen we naar het hostel om daar van de gratis pasta night te profiteren en de filmavond. We hadden nog vet veel drank over dus dat moest maar op want de dag erna zou Dominiek weggaan en Luuk Charlotte en ik zouden met zijn allen die ochtend dáárna naar Sydney vliegen.

De film werkte allemaal niet dus na een paar drankjes gaven Charlotte en ik het op en gingen we spelletjes spelen. Even later kwam de rest ook meedoen. Uiteindelijk werd het wel heel laat en zat ik een vaag bierdop gooi spel te spelen met een schot en stonden we nog buiten te praten met mensen en die Canadees was er ook weer. Kortom de dag erna was ik blij dat ik bijna uit dat hostel weg was, want je ziet iedereen continue en das niet altijd goed ha.

De ochtend erna had ik weer amper geslapen, maar we sliepen nu wat langer en ik voelde me nog slechter dan de dagen ervoor (dat weekend in de great ocean road was de 2e dag daar geen succes en ik dacht even dat ik een tweedaagse kater had, maar ik was dus gewoon zie), wat opzich vrij logisch is als je kijkt wat we deden. Het was dus tijd om het wat rustiger aan te doen. Die dg gingen we met de squad de stad in en lieten we ze wat zien van Melbourne. We aten jam donuts (waar melbourne ook bekend voor staat) en hadden een rondleiding door het parlementsgebouw van Victoria. Die avond namen we afscheid van Dominiek en wilde de rest naar de penguins, dus gingen we opnieuw. Daarna was ik natuurlijk vet moe en ik wou niemand meer zien en had al paar dagen gezegd dat k mijn blog wou schrijven (wat ik toen niet eens had gedaan maar echt paar dagen geleden pas). We gingen op tijd naar de kamer, want we moesten immers ook onze tas inpakken. De volgende ochtend zouden we half 9 vliegen naar Syd. Er was een meisje uit Japan. Ze was echt super schattig. Ik had een broek weggegooid en helemaal uitgescheurd en we zaten vet debiel te doen en ze vond het echt hilarisch. Dit keer had ik alles wat strategischer ingepakt (alles opgerold en in aparte tassen gedaan). De volgende ochtend uitgecheckt en toen gingen we op weg naar het vliegveld!

By the way. Je hoort weinig van de moeilijke tijden van het reizen. Maar die zijn er wel. Het is best zwaar om nooit een eigen plek te hebben, continue heel bewust van je kostbaarheden te zijn, je backpack mee te sleuren of continue te zoeken naar je spullen. Je slaapt slecht, hebt amper geld, NOOIT WIFI en hebt geen idee wat je eigenlijk gaat doen want plannen is heel lastig. Dit allemaal merkte ik echt na Tasmanië, omdat ik vanaf toen alweer een tijdje bezig was. Ook heb ik al veel gekampeerd in Perth en zo heb ik toch het gevoel dat ik echt al heel lang bezig ben. Het is soms best vervelend dat je niet een badkamer hebt, dat je koud moet douchen af en toe, je nooit eens een dagje niks kan doen zelfs als je ziek bent. Je bent elke dag super actief en het is erg vermoeiend. Alles is echt leven uit een tas. Erg comfortabel niet dus.. Een hostel is nog wel te doen, maar dan heb je weer andere dingen zoals koken met slechte spullen, bijna geen geld dus weinig eten en super veel lopen. Dit alles is het uiteindelijk wel waard en in Melbourne was het allemaal erg fijn tot ik ziek werd, toen vond ik het wel even irritant, maar op dit moment, reizen met de auto is het soms ook wel even moeilijk. Ik zit nu wel in een vrij lastige periode en heb de laatste week het niet geweldig gehad. Ook omdat ik al zo lang al niet 100% zeker weet wat er gaat gebeuren (en net al mijn plannen zijn gewijzigd, hierover meer later) is dat best stressvol en begin je te twijfelen of je de goede keuzes maakt, of ik dingen heb gemist of ik mijn tijd verspil of ik misschien een veel betere ervaring had kunnen hebben als ik een andere keuze had gemaakt etc. Maar uiteindelijk komt alles wel goed! Het lukt me allemaal en heb zelfs van alles al geregeld met de uni en de gemeente :). Het is ook gewoon goed om te laten horen dat het niet allemaal perfect is en ik wil niet dat het lijkt of ik zeur. Ik red me wel het gaat nu prima, je moet hier gewoon echt een persoon voor zijn, maar dat weet je niet als je het nog nooit hebt gedaan of dit nooit hoort!

Ik hoop dat iedereen het leuk vind om alles te lezen en een beetje zich inleeft in mijn situatie want ik hoop niet dat ik straks terug kom en het voelt alsof niemand me begrijpt, aangezien ik (doordat ik en jullie zo druk zijn) weinig contact heb en mensen het nu wel normaal vinden dat ik weg ben.

LOVE YOU ALLLLLL and see you in 6 weeks <3