DEEL 3: SYDNEY - BYRON BAY

DEEL 3: SYDNEY - BYRON BAY

We kwamen in Sydney aan, na wat vertraging. We checkten in in hetzelfde hostel als waar ik had gezeten toen ik voor het eerst in Australië was. We gingen boodschappen doen, eten en toen de stad in. Ik wou ook een vriend van me ontmoeten die in Sydney woonde (Johnny) , die ik toen ik daar voor het laatst was had ontmoet. Er was die weken een light festival in de stad en dus gingen we met zijn allen dit bekijken. Het was echt super slecht weer en begon keihard te regenen. De ergste regen die ik in een jaar had gehad en we liepen er dwars doorheen. Het Opera House, Harbour Bridge en andere gebouwen waren super mooi verlicht en er waren allemaal animaties te zijn. Uiteindelijk gingen we wat eten. We kwamen uiteindelijk volledig doorweekt terug in het hostel en gingen op tijd slapen.

Mijn plan voor de tijd hierna was als volgt: ik had een meisje gevonden via Facebook die een auto had en met haar kon ik mee reizen langs de oostkust omhoog tot en met Cairns. We zouden eerst vanaf Sydney naar de Blue Mountains rijden. Charlotte ging ook mee en zou daarna even in Sydney blijven om vanaf daar haar eigen plan te trekken. De Blue Mountains was echt super mooi. We verbleven daar op een camping in het midden van het bos, wat al een erg avontuur is aangezien we daar in het donker naartoe reden. Charlotte verbleef in een hostel. De eerste dag daar regende het ook dus hebben we eigenlijk gewoon een beetje rondgereden met de auto. Daarna hebben we voor de regen geschuild in verschillende koffietentjes en er was zelfs een kleine streetart walk die wel mooi was. De tweede dag hebben we de Three Sisters gezien, drie stenen basically, met een heel mooi uitzicht. We hebben rond het gebied rondgelopen en gehiked en de uitzichten waren geweldig.

Hierna reden we terug naar Sydney en hier dropten we Charlotte af. Vanaf hier namen we afscheid en kampeerden Joanna en ik op een gratis kampeerplek/ parkeerplaats bij Sydney.

Vanaf hier begon onze roadtrip langs de oostkust. Onze eerste stop was Port Macquarie, een leuk dorpje aan het water, logisch wat het is allemaal aan de kust. De baai was omringd met stenen die geverfd waren. Het zag er erg leuk uit, al was het weer nogal slecht en begon het later te regenen. Hier had je echt die vibe die je verwacht van Australië. Het skatepark was druk met jongeren en overal zaten mensen te vissen aan de baai. We hebben hier wat stranden bezocht en de zoveelste vuurtoren. Het uitzicht was hier erg mooi en hier zagen we ook onze eerste walvissen en dolfijnen. ’s Avonds renden we naar een plek waar je over de baai kon rijden. Overal weer vissers met auto’s vol materiaal en van die gekke ruige typjes.

De volgende dag reden we naar een wijngaard waar een doolhof was. Het grootste doolhof van de staat. Het was wel grappig om te doen en duurde ook wel even. We lunchten hier ook en er was een goede sfeer met een big band en mensen die overal aan het picknicken waren.

We probeerden zoveel mogelijk gratis campsites te vinden, maar dit was soms erg lastig. Het was aan de oostkust veel illegaal gemaakt doordat er zoveel backpackers waren. Soms kampeerden we dan ook ergens afgelegen waar niemand ons zou controleren.

Na Port Macquirie kwamen we aan in Coffs Harbour. Hier had je een plek genaamd the Big Banana. Het was een soort park met verschillende dingen zoals pretpark, minigolf etc. Er was een candy factory (was erg klein), waar ik later wat snoepjes had gekocht. Na een bananensmoothie gingen we het dorpje in. Deze was niet zo heel bijzonder, maar we hadden vrij veel tijd en Joanna wou alles rustig aan doen. Het was tot dan toe nog niet een heel groot succes samen, ze was erg stil en toonde weinig interesse. Het was wel een mooie dag, we zagen breakwater op de pier, een eiland genaamd Mutton Island en een mooie zonsondergang.

De dag erna gingen we naar Yamba. Eerst stopten we nog bij een nederlands winkeltje met een mini-madurodam wat wel erg grappig was om te zien. Yamba was ook echt een surfdorpje en we hebben lang naar de surfers gekeken. De dag bestond uit strandwandelingen en een vuurtoren bezoeken. Hierna kampeerden we bij een gratis camping buiten Yamba. Hier ontmoette ik twee duitsers van mijn leeftijd en hier gingen we de rest van de avond bij zitten. Het was erg gezellig om ook eens leeftijdsgenoten om me heen te hebben en ze waren erg aardig.
Door hun kwam ik erachter dat de film van New Kids daar echt in hun jeugd zit en ze vrolijk verrekte mongol jonguh zaten te roepen en iedereen dat kende daar. Die avond vonden we ook nog een lekker spinnetje op het raam.

De dag erna kwamen we aan in Byron Bay. Hier zouden we vrij lang verblijven, omdat Joanna hier ging wachten op haar vriendin. Toen we daar aan het lunchen waren zei ze echter dat ze liever zonder mij verder ging. Achteraf erg blij mee, want ze had wel gelijk. Ze zei dat we niet goed bij elkaar pastten en dat ze me wel mocht maar dacht dat ik meer lol had zonder haar. Opzich prima, als ze hierna opeens niet super aardig ging doen en geïnteresseerd en het ook leuk met mij leek te hebben. Ze wou ook twee nachten alleen in de auto slapen en dus dan zou ik een hostel boeken.
Deze dag zagen we de vuurtoren van Byron Bay met een prachtig uitzicht over het water en het stadje. Hier zagen we onze tweede groep walvissen.

We verbleven voor deze periode in een holiday park wat vrij voordelig was. Hier zat het vol met backpackers, maar ook oudere mensen die op vakantie waren.

Byron Bay was echt een hippiestadje, maar dan toeristisch. Overal van die hippie winkeltjes, mensen op de straat aan het busken, surfers, gekke types en vooral iedereen op blote voeten. ’S avonds was er aan het strand dan ook altijd een drumcirkel met random mensen die wat instrumenten meenamen. Je werd aan het strand als je er zat per keer minstens 2 keer aangeboden of je wiet wou kopen. Zo niet hadden zo ook nog acid (lsd) of mushrooms. Iedereen rookte dit dan ook gewoon in het openbaar.

Op een avond zagen we ook iemand busken en ze was zo goed dat we daar de hele tijd hebben gezeten. We raakten in gesprekken met ‘hippies’ die eigenlijk gewoon junkies waren zonder leven maar het was wel erg grappig. Byron is ook bekend van het feit dat mensen met hele goede banen en normaal gesproken altijd in pak lopen dan naar Byron gaan even helemaal de hippie uithangen. Zo vinden sommige mensen het allemaal maar een beetje nep.

De omgeving rond Byron was bosrijk en prachtig om doorheen te rijden. Deze omgeving was ook een en al hippie en overal had je yogaretreats enzo.
We gingen zo ook naar het (blijkbaar welbekende) Crystal Castle. Ik had dit zonder Joanna nooit gedaan, maar het leek me ook wel leuk om een keer iets anders te proberen.
Het was een prachtig park met een ontzettend mooi uitzicht. Het was gebaseerd op kristallen en die zag je dan ook overal. De rest had veel te maken met invloeden uit de Aziatische cultuur. Zo had je een tuin met allemaal standbeelden van de goden van het buddhisme. Je had een labyrint en andere religieuze dingen die je kon doen. Je had hier ook een crystal cave, de grootste kristal grot van de wereld (en er waren ook de grootste kristallen vd wereld). Na het park doorgelopen te hebben hadden we lunch met geweldig uitzicht. ’s Avonds gingen we voor de tweede keer naar de vuurtoren om de zonsondergang te bekijken. Deze was dit keer een stuk mooier en we liepen veel trappen naar beneden om op het strand te staan.

We hebben ook wat dagen rondgebracht op het strand en zijn paar keer naar een bar geweest. Ook hebben we een hele mooie waterval bezocht genaamd Minyon Falls. Deze kon je van beneden bekijken. Deze hike duurde meer dan twee uur en was door het regenwoud/bos wat erg spectaculair was. De waterval had niet erg veel water, maar was erg hoog en mooi om te zien. Toen werd het tijd om in een hostel te verblijven. Via via had ik gehoord dat Aquarius goed was en dit boekte ik dan ook. Toen ik in mijn kamer kwam was het erg druk (er waren 12 bedden met bovenverdieping). Op mijn verdieping zaten twee jongens uit Londen die echt hilarisch waren. Joanna wachtte beneden, omdat we even mijn spullen af gingen zetten en daarna uit zouden gaan. We kwamen terecht bij een best gaaf feestje. Hier ontmoette ik wat mensen die vroegen of ik mee ging en Joanna ging terug naar de camping. Dit was achteraf best een leuke avond en toen ik terug kwam kwam ik tegelijk met de Londensche boys en dit was ook vrij hilarisch.







Ondertussen had ik contact met Charlotte, omdat zij mensen had gevonden en uiteindelijk ook in Byron zou aankomen. Luuk, waarmee we de great ocean road hadden gedaan zou hier ook komen en uiteindelijk hadden we elkaar hier allemaal weer ontmoet.

Ondanks de nacht zonder Joanna wilde ze nog wel dingen samen doen en aangezien zij een auto had en het wel goed ging nu vond ik het prima. We gingen naar Nimbin. Dit was pas echt een hippiestad. De drugscapital van Australië werd het genoemd. Nou vond ik dat ook nog wel meevallen, want het was maar een straat. Joanna was zelf ook een beetje een hippie en ging met veel hippies om dus vond dit helemaal geweldig.

De winkeltjes waren erg grappig en advoceerden allemaal het legaliseren van cannabis. We zouden die avond naar een reggaefeestje gaan in Byron dus Joanna wou dan ook wiet halen. Dit leek echter toch wat moeilijker, aangezien we in Byron het vaak genoeg kregen aangeboden. We liepen paar keer door de straat, maar durfden het niet echt te vragen. Er was wel een vrouwtje die koekjes verkocht. Even later was ik er klaar mee en ik dacht ik koop gewoon wat koekjes van dat schattige vrouwtje en dan vind ik het prima. Toen begon het echter een stuk drukker te worden en kwamen veel backpackers in een vel gekleurde bus aan. Nu vloog het aanbod om onze oren, zo erg zelfs dat aan de overkant van de straat een auto langzaam voorbijreed en de chauffeur keihard schreeuwde: “GIRLS DO YOU WANT TO BUY SOME WEED?!?!?!”. Ik moest zo hard lachen. We hadden echter al iemand gevonden die ons mee achter een gebouw nam en een krant openvouwde met zijn plantjes erin.

Doel bereikt dus. We reden terug naar Byron en ontmoetten daar op het strand nog allemaal mensen die we ook uitnodigden voor het feestje. Charlotte ging ook mee en met haar aten we 2 uur voor het feestje de koekjes. Op Facebook had ik een nederlandse jongen gevonden voor Luuk en hem overgehaald om in hetzelfde hostel te verblijven en dit deed hij zonder twijfel en voor ik t wist zat ie naast me in de bar van het hostel. Hij heette Marcel en had ook in Utrecht gewoond, maar kwam oorspronkelijk uit Zuid-Afrika waar zijn ouders voor de anti-stroperij werkte (zijn vader was door een kogelwond omgekomen als gevolg). Terwijl ik met Marcel praatte kickten de koekjes wel een beetje in en was het een grotere schok toen ik erachter kwam dat hij tegenover ons in de Knopstraat had gewoond. Op een gegeven moment waren Charlotte en ik met elkaar aan het praten en keken we elkaar aan en beseften we dat we geen idee hadden waar het eigenlijk overging. Het reggaefeestje was erg gezellig en grappig. De jongens waren vrij ongemakkelijk.

Vanaf hier begon mijn streak met uitgaan, zag ik Joanna niet meer en hadden we een heel groepje opgesteld. Charlotte zat in de kamer naast me en bij ons was er een Engels meisje bijgekomen, Eva. Dit was het begin van een van de beste periodes van mijn backpack ervaring.